درمان زخم معده توضیح داده شد

استعداد ژنتیکی میزبان در عفونت هلیکوباکتر پیلوری بسیار مهم است. بر اساس محل زندگی و وضعیت مقاومت هلیکوباکتر پیلوری نسبت به آنتیبیوتیکها، آنتیبیوتیک مناسب تجویز می شود. یک واژه ژنریک است که در بر گیرنده برداشت جزئی و ناتمام باشد و می تواند از طریق پروسیجر بیلروت I یا بیلروت II انجام می گیرد. شربت معده گاویسکون را میتوانید در یخچال نگهداری کنید اما از فریز کردن آن، خودداری کنید. همچنین دارچین، حاوی کاتچین است که فرآیند گوارش را بهبود می بخشد ؛ می تواند از سوءهاضمه و دیگر مشکلات گوارشی مانند اسهال، یبوست، گرفتگی و درد شکم خلاص کند .می توانید برای نتیجه بهتر، عسل نیز به آن اضافه کنید. برای انتخاب یک رژیم دارویی موثر اطلاع از وضعیت اقلیمی، اقتصادی، اجتماعی بیمار ضروری است معمولاً یک یا دو نوع از آنتی بیوتیک های فوق به همراه یکی از داروهای موثر در تسریع بهبود زخم مثل رانیتیدین و یا اومپرازول و یکی از ترکیبات بیسموت مورد استفاده قرار می گیرند. مطالعات نشان می دهد افرادی که رژیم غذاییشان پر از غذاهای دودی، شور یا ترشی باشد، ممکن است در معرض خطر مضاعف ابتلا به سرطان معده باشند.

تجویز رژیم های درمانی با خصوصیات فوق در 60 تا 90 درصد موارد موفقیت آمیز است و قادر به از بین بردن میکروب می باشد. واگوتومی .به منظور از بین بردن تحریک وارده به سلولهای معده که باعث ترشح اسید می گردد انجام می شود. مصرف سرکه سیب باعث تجزیه مواد غذایی میشود و هضم غذا را راحت تر میکند. معده سالمندان در بعضی از افراد به گونه ای است که نمی تواند مواد غذایی را راحت هضم کند و فرد را دچار سوءهاضمه می کند این اختلال گوارش باعث ایجاد معده درد در سالمندان می گردد . آیا هیچ داروی گیاهی که بتواند عفونت هلیکوباکتر پیلوری را از بین ببرد شناخته شده است ؟ شاید در آینده به عنوان بخشی از درمان زخم گوارشی و یا حداقل به عنوان داروی کمکی برای غلبه بر مقاومت میکروب به داروهای آنتی بیوتیکی معرفی شوند. است. این داروها نیز باری آن که اثر ماندگار داشته باشند باید چندین بار در طول شبانه روز استفاده شوند لذا آثار سوء و عوارض داروها بروز می کند، به عنوان مثال عصاره شیرین بیان به عنوان یک داروی گیاهی ( کاربنوکسولون ) گر چه علاوه بر خاصیت پانسمان کننده سبب تسریع در التیام، افزایش تولید موکوس و طولانی کردن عمر سلول های معده شده و بر میزان دفاع مخاطی معده می افزاید اما مصرف مداوم و طولانی آن می تواند سبب احتباس آب و املاح شده و اثرات سوء به جا بگذارد.

کار اصلی آن ایجاد یک لایه محافظ و تقویت لایه مخاطی معده است تا مانع نفوذ اسید به لایه های زیرین معده شود. تجویز این داروها پس از یک هفته 60 تا 70 درصد ترشح اسید معده را کاهش می دهد. برخی از این ترکیبات با اتصال به بستر زخم سبب تحریک روند ترمیم نیز می شوند. داروی دیگری که امروزه برای کاهش ترشح اسید استفاده می شود ترکیبات اومپرازول است که قدرت بالای در مهار ترشح اسید داشته و پس از یک هفته 90 درصد از ترشح اسید معده را کاهش می دهد. این که از چه تکنیکی برای عمل اسلیو معده توسط متخصص و جراح مربوطه استفاده شده باشد در میزان درد بعد از عمل اسلیو معده تاثیر گذار است. بعد از کشف میکروب هلیکوباکترپیلوری به عنوان عامل اصلی زخم گوارشی، انقلابی در درمان زخم معده و اثنی عشر به وجود آمد تا قبل از کشف این میکروب، درمان زخم گوارشی همانند مرض قند و فشار خون، مهار علایم بیماری بود و درمان قطعی نداشت. ابتلا به انگل ژیاردیا یکی از شایع ترین بیماری های انگلی روده ای است، به همین دلیل باید از مصرف آب های آلوده، غذاهای خام و تماس دست با سطوح آلوده به انگل ژیاردیا (مثل دستگیره ی درها و سطل های دستشویی ها) یا شنا در دریاچه ها، رودها و نهرها پرهیز کرد.

برش انتخابی فیبرهای عصب واگ از بروز اسهال و تخلیه ناقص که بعد از واگوتومی ترونکال ایجاد می گردد جلوگیری می کند. ترشحات پانکراس و صفرا حتی بعد از گاسترکتومی به داخل دوازدهه ترشح می شوند.از آنجائی که این ترشحات برای گوارش ضروری می باشند بایستی یک مسیر برای ورود این ترشحات به روده در نظر گرفته شود. با گذشت زمان، بخشی از روده میتواند ضخیم و کلفت شود که ممکن است جریان محتوای گوارشی را مسدود کند. ازآنجایی که این خنثی سازی با مهار سازی ترشح گاسترین تداخل میکند ممکن است یک افزایش ویژه درترشح اسید ایجاد شود .اگر گاستروانترستومی محتویات معده را درناژکند ،فعالیت حرکتی در ناحیه پیلور و دئودنال کاهش می یابد.درناژ همچنین اسید را از ناحیه زخم شده دور میکند که درمان و التیام را را تسریع بخشد. گاز بیش از اندازه ی روده در معده یا روده ی بزرگ منجر به بادگلو یا آروغ مفرط می شود. و داروهای نایاب تر مثل کلاریترومایسین یا تیندازول. این پروسیجر جراحی معمولا از عود مشکل جلوگیری کرده و احتمالا از عمل های وسیع تر بهتر است. از جمله این عوارض احتباس آب و املاح در بدن است که به خصوص در مبتلایان به امراض قلبی، ریوی و کلیوی مشکل ساز خواهد بود.